Thursday 5 February 2009

ေလာကႀကီးႏွင့္ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ျခင္း

(အသစ္ေရးေနတဲ့ ၀တၳဳကုိ စိတ္တုိင္းက် မဆက္ႏုိင္ေသးေတာ့ စာတုိေလးနဲ႔ ဆားခ်က္ပါတယ္။)

ဒီေန႔ေတာ့ ႏႈိးစက္ မျမည္ခင္ ေစာစီးစြာႏုိးေနသည္။ ႏႈိးစက္ကုိ ပိတ္ၿပီး ျပန္လွဲ ေနလုိက္ေသာ္လည္း အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။ ေစာင္ျခဳံထဲက ထြက္ရမွာလည္း သိပ္၀င္မေလးမိ။ ထုံးစံ အတုိင္း ရာသီဥတုကေတာ့ ေအးသည္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ဒရြတ္တုိက္ မဆြဲရေသာ ရွားပါးသည့္ မနက္ခင္းတစ္ခု။

အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ေစာေနေသးသည္။ ရာသီဥတုက ေအးလွသည္မုိ႔ ေကာ္ဖီပူပူေလး တစ္ခြက္ ေသာက္ရလွ်င္ ေကာင္းမည္ဟု ေတာင့္တမိ၏။ ေကာ္ဖီ မေသာက္တာလည္း ၾကာေလၿပီ။ ခုတေလာ ေခၽြတာသည့္ အေနျဖင့္ ေကာ္ဖီမႈန္႔ ကုန္ေနတာ မ၀ယ္ျဖစ္။ (မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေကာ္ဖီခြက္ေလးမ်ား အေၾကာင္း ထဲမွလုိေတာ့ တစ္စုံတစ္ရာကုိ ရည္စူး၍ ပုိက္ဆံ စုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။) ဒီလုိႏွင့္ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးကုိ ေရာက္သည္။ မနက္ေစာေသးသည္မုိ႔ လူရွင္းမည္ ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း လူတန္းက ရွည္လွသည္။ သူသူငါငါ ကုိယ့္လုိပဲ မနက္ေစာေစာမွာ ေကာ္ဖီႏွင့္ အားျဖည့္ ၾကသည္ ထင္သည္။

လူတန္းရွည္ထဲမွာ ကုိယ္လည္း ၀င္ရပ္ျဖစ္သည္။ ကုိယ့္ေနာက္မွ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ျဖတ္သြားေသာ အမ်ဳိးသား တစ္ေယာက္က လွမ္း၍ ႏႈတ္ဆက္ ေနသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ သူတုိ႔ေျပာေနသည္ကုိ ၾကားေနရျပန္၏။ သူတုိ႔အလုပ္တူ ၾကပုံရသည္။ ေန႕မအား ညမအား လုပ္ၾကသည့္ လူမ်ား ျဖစ္ပုံရသည္။ ေကာ္ဖီဆုိင္မွ ေကာ္ဖီေရာင္းေသာ မိန္းကေလးသည္လည္း ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ႏွင့္ ၀ယ္သူတုိ႔ကုိ ၿပဳံးရႊင္ ခ်ိဳသာစြာ ဆက္ဆံလ်က္။ ပုိက္ဆံ ျပန္အမ္းေသာ အခါ ႏႈတ္ဆက္ သြက္လက္လ်က္။

ဒီလုိပါပဲ သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔ အလုပ္ကုိ လုပ္ၾကသည္။ ကုိယ္လည္း ကုိယ့္အလုပ္ကေလးကုိ ပီျပင္ေအာင္ လုပ္ရမည္။ ကုိယ့္ရည္ရြယ္ရာေလးကုိ ျပန္ျမင္လာသလုိ။ ဒီေန႔အဖုိ႔ေတာ့ ဒါေတြ ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမည္ဟု စိတ္ထဲမွာ ဇယားဆြဲသည္။

ဒီလုိနဲ႔ ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ မွာသည္။ သိပ္မၾကာလုိက္ပါ။ ကုိယ့္လက္ထဲမွာ ခပ္ေႏြးေႏြး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေရာက္လုိ႔လာသည္။ ေကာ္ဖီဆုိင္မွ ေကာင္မေလး အတြက္လည္း အပုိေၾကး အနည္းငယ္ ေပးခဲ့မိသည္။ သူတုိ႔လည္း လုပ္အားခ ပုိရၾကပါေစ။

အျပင္ကုိ ေျခလွမ္းေတာ့ ရာသီဥတုသည္ ေအးခဲလ်က္။ ကုိယ့္လက္ထဲမွာေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ပူေႏြးေမႊးျမလ်က္။ တုိးတက္ျခင္းဆုိတာ ပဋိပကၡမွ လာသည္တဲ့။

8 comments:

Anonymous said...

ေကာ္ဖီပူပူေလး ေသာက္ခ်င္သြားတယ္။

သက္ေဝ said...

ပံုရိပ္ေရ...
တူတူပါပဲ...
အလုပ္သြားရမယ့္ မနက္ေတြတိုင္းမွာ ေအးခဲေနတဲ့ေသြးေတြကို ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္နဲ႕
အေႏြးဓါတ္ေပးေနက်...။ မနက္ အလုပ္စားပြဲမွာ ထိုင္လိုက္တိုင္းလဲ ပံုရိပ္ ေတြးျပသလို ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို ပီျပင္ေအာင္ လုပ္ဖို႕ စဥ္းစားေနက်...
အင္း.. လက္ေတြ႕မွာေတာ့... စိတ္ေတြက ကစင့္ကလ်ား ျဖစ္ေနၾကျပန္တယ္...။
ၾကိဳးစားၾကည့္ပါအံုးမည္ေလ...

nu-san said...

ပုံရိပ္ကေတာ့ မနက္ေစာေစာ ေကာ္ဖီေသာက္တယ္.. အမကေတာ့ ေန႔လည္ ထမင္းစားျပီးရင္ ေကာ္ဖီေသာက္ကုိ ေသာက္ရတယ္.. ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ အရမ္း အိပ္ငိုက္ေနေရာ.. :)

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မနိေရ ေကာ္ဖီပူပူေလး တုိက္ခ်င္ပါတယ္။
မသက္ေ၀ ပုံရိပ္လည္း ဒီလုိပါပဲ။ ေတြးတာနဲ႔ လုပ္တာ ထပ္တူ အၿမဲ မက်ပါဘူး။
မႏုစံ ပုံရိပ္က မနက္လည္း ေသာက္။ ေန႔လည္လည္းေသာက္...။
ပုံရိပ္တုိ႔ အားလုံး ေကာ္ဖီႀကဳိက္ၾကတယ္ ထင္တယ္။

pandora said...

ေကာ္ဖီက်န္ေသးလား.. ေဟ့။။
ေကာ္ဖီေအးလည္းႀကိဳက္ပါတယ္။ လာေသာက္သြားတယ္။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

က်န္ေတာ့ဘူး ေဟ့ မပန္ေရ...။ ပုံရိပ္ ေကာ္ဖီ အေၾကာင္းေရးမိတာ မ်ားၿပီ ထင္တယ္ ဟီး။

P.Ti said...

မနက္ ရံုးေရာက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းလုပ္တာကေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္တာပဲ... ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္း အိပ္ငိုက္ခ်ိန္မွာလည္း ေကာ္ဖီပဲေသာက္ျဖစ္ျပန္တယ္...

အိပ္ျပန္ေရာက္လုိ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္... တခါတေလ ေသာက္ျဖစ္ျပန္တယ္...

အားလံုးနဲ႔သင့္ျမတ္ေအာင္ေလ... :P

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မနက္ေကာ္ဖီ ညေကာ္ဖီ အားလုံးနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ ေနမည္။ :D