Tuesday 18 September 2007

ေမြးရပ္ေျမ

မေလးမက tag လုပ္လာတဲ့ ေမြးရပ္ေျမ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ပုိ႔စ္ပါ။ အေမကေတာ့ အခုေရးထားခဲ့တဲ့ ေနရာမွန္သမွ်မွာ ေမြးတယ္ဆုိရင္ ရဟတ္ယာဥ္စီးျပီး ေမြးတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ပုံရိပ္ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမက ျမန္မာျပည္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အရိပ္ေတြကုိ ဖမး္ျပီး ေရးလုိက္ပါတယ္။

……………………………

“ပန္းဆုိးတန္း၊ လမ္းသုံးဆယ္ … ၊ေလးဆယ့္ေျခာက္… လမ္းငါးဆယ္… ပုဇြန္ေတာင္… သာေကတ …..”

“အကိုၾကီးတုိ႕ အစ္မၾကီးတုိ႕ရယ္… သနားၾကပါ ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စားစရာ မရွိလုိ႕ပါ။”

“ေရခဲေရ…. ေရခဲေရ… ေတာက္…. ေတာက္…. ေတာက္ (ခြက္ေခါက္သံ)”

အုိေဟာင္း၍ ခပ္လႈပ္လႈပ္သာ က်န္ေတာ့ေသာ၊ မုိးေရစိုေနေသာ လူတုိ႕၏ ကိုယ္နံ႕ျဖင့္ စိုထိုင္းထိုင္း ျဖစ္ေနေသာ ကားၾကီးေပၚမွ ခုန္ဆင္းလုိက္ေတာ့ ေျခသလုံးလယ္ အထိ ေရေတြ နစ္၍သြားသည္။ မုိးကသည္းၾကီး မည္းၾကီး ရြာေနသည္ကုိ ဂ႐ုမစိုက္အားေသးဘဲ လုံခ်ည္ကုိ ဆြဲ၍ မမိသည္။ ေခါင္းေပၚမွ မိုးစိုသည္ကုိ အေရးမစိုက္တတ္ဘဲ ေအာက္ပိုင္းမွ အ၀တ္အစားႏွင့္ ဖိနပ္စုိမည္ကုိ ရြံ႔႕မုန္းတတ္သူမို႕ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မိ၏။ ေရေတြက ေနာက္က်ိ၍ ေနသည္။ ကုိယ့္ဖိနပ္ကုိ မျမင္ရ။ အမႈိက္သ႐ုိက္မ်ား ေမ်ာပါလာသည္ ကုိေတြ႕ေနရသည္။ ေမ်ာပါသြားမည္ စိုး၍ ဖိနပ္ကုိ ေျခေထာက္ႏွင့္ ကုပ္ထားမိသည္။

ကုိယ့္နည္းတူ ျမဳိ႕လည္ေခါင္မွာ လူအမ်ား ေရကူးေနၾကသည္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ေရာက္ရန္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ေရာက္ခဲလွသည္။

မွန္အလုံပိတ္ထားေသာ ကားမ်ားလည္း ေရကူးေနၾကသည္။ သူတုိ႕ျဖတ္သြားလွ်င္ လိႈင္းတံပုိးမ်ား ထ၍ က်န္ရစ္သည္။ ကုပ္၍စီးထားသည့္ ၾကားမွ အဲဒီေန႕က ကုိယ့္ဖိနပ္ေလး တစ္ဖက္ ေရထဲ ေမ်ာပါသြားခဲ့သည္။

မိုးေရတုိ႕ရႊဲ ေနေသာ လြယ္အိတ္ကုိ တင္းတင္းပုိက္၍ ကိုယ္ေကာ္ဖီဆုိင္ ထဲသို႕ လွမ္းလုိက္သည္။ တုိက္ျမင့္မ်ား ျမိဳ႕လယ္မွာ ျပဳိင္ဖက္မရွိ မင္းမူေန၏။ မွန္တံခါး အဖြင့္မွာ ထပ္၍ ခ်မ္းလာသည္။ ေကာ္ဖီပူပူ တစ္ခြက္ ေတာင့္တမိသည္။ မုိးေရတုိ႕ျဖင့္ ႐ႊဲေနေသာထီးကုိ အ၀မွာ ေထာင္ထားခဲ့သည္။ ေထာင့္က်က် ခုံတစ္ခုံမွာ ၀င္ထုိင္ျပီး ၀န္ထမ္းက ကမ္းေပးလာေသာ စားစရာစာရင္းကုိ ၾကည့္သည္။ သုံးေထာင္တန္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ မၾကာမီ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းႏွင့္ ေရာက္လာသည္။ ခုံေအာက္မွာ ဖိနပ္တစ္ဖက္သာ ႐ွိ၏။

…………………..

အညာေနသည္ ျပင္းလွေခ်၏။ အုတ္နီနီတုိ႕ ကုိယ့္ေ႐ွ႕မွာ။ အိပ္မက္ တစ္ခုထဲ ေရာက္ေနသလုိ ျမင္ေနရေသာ အုတ္မ်ားကုိ လက္ျဖင့္ အသာအယာ သပ္ၾကည့္သည္။ ဘုရားမ်ားၾကားမွာ ကုိယ္ေရာက္ေနသည္။ ပုထုိးေတာ္မ်ားကုိ ေမာ့ၾကည့္ရင္းကုိယ္ ၾကက္သီးထလာသည္။ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ အမည္မသိေသာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း တစ္မ်ဳိး ျပင္းျပလာသည္။ ငုိခ်င္လာေသာ မ်က္ေတာင္မ်ားကုိ တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္သည္။ ၾကည္ႏူးစိတ္ႏွင့္ လြမ္းဆြတ္စိတ္တုိ႕ ႏွစ္မ်ဳိးလုံး အားျပိဳင္ေနၾကသည္။

“အန္တီ… သမီးဆီက ပန္း၀ယ္ပါေနာ္…။ တစ္စည္းေလာက္ ၀ယ္သြားပါ အန္တီရယ္။”

“သားဆီကလည္း ၀ယ္ပါ။ ၀ယ္ပါေနာ္… အန္တီေရ။”

“အန္တီေရ သမီး အေနာ္ရထာမင္းၾကီး အေၾကာင္းရွင္းျပ ပါ့မယ္။ ပုိက္ဆံေပး စရာမလိုပါဘူး။”

အိပ္မက္က လန္႕ႏုိးလာျပီ။ ေနာက္က လုိက္လာေသာ ကေလးေတြၾကားမွာ ေခါင္းမူးလာသည္။ ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေနလုိစိတ္ ျပင္းထန္ေနသည္။ အျပင္မွာေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲတြင္ ႏုိ႕စုိ႕အရြယ္ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ သဲေပၚမွာ ကစားေနသည္။ ကုိယ့္အိတ္ထဲသုိ႕ လက္လွမ္းမည္ျပဳသည္။ သို႕ေသာ္ေရွ႕ ဆက္မတုိးမိ။

………………………………..

ေရလႈိင္းတုိ႕ သာသာတုိးတိုးခတ္ ေနေသာ ေတာင္သမန္အင္းသည္ တုိင္လုံးၾကီးမ်ားေအာက္မွာ ၀ပ္ဆင္း၍ သြားကုန္၏။ ေရစပ္တြင္ အေပၚပုိင္း အ၀တ္ဗလာႏွင့္ ကေလးတခ်ဳိ႕ ေဆာ့ကစား ေနၾကသည္။ တံတားေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ကုိယ္ခုံတန္းတစ္ခုမွာ ထုိင္၍ေငးေနမိသည္။ စက္ဘီးေလးမ်ား တံတားေပၚမွ ျဖတ္သြားၾကသည္။ တုန္ရင္သြားေသာ သစ္သားေခ်ာင္းေလးမ်ားကုိ ကုိယ္လုိက္ၾကည့္ မိသည္။ ထုိသစ္သားေခ်ာင္းတုိ႕ေပၚတြင္ တုန္ရင္ေနေသာလက္ျဖင့္ ကုိင္ထားေသာ ခြက္တစ္လုံး ႐ွိေနသည္။ ၾကမ္းၾကားထဲမွ ေလွတစ္စင္းကုိ လွမ္းျမင္ေနရသည္။ တံတားေအာက္ဖက္ ကုန္းေပၚမွ အေၾကာ္ဆုိင္တြင္ မီးခုိးအူေနသည္။ အင္းထဲမွ ငါးတခ်ဳိ႕ ဆီအုိးထဲမွာ ေရာက္ေနသည္။

ႏိုင္ငံျခားမွ ေရာက္ေနသူ အခ်ဳိ႕ ဗမာအ၀တ္အစား ၀တ္ထားသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေနသူအခ်ဳိ႕ ေဘာင္းဘီကုိ က်က်နန ၀တ္ထားသည္။ ျမန္မာျပည္သား အခ်ဳိ႕ အေရာင္မဖမ္းႏုိင္ေတာ့ေသာ အ၀တ္အစားကုိ ၀တ္ထားသည္။

ေလသည္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုိက္လ်က္။ လူတစ္ကုိယ္လုံး ယိမ္းယိုင္ခ်င္လာ ေသာ္လည္း လတ္ဆတ္ေသာေလကုိ အဆုတ္ထဲအထိ အားပါးတရ ႐ွဴသြင္းလုိက္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ေလ႐ွဴခြင့္ မရေတာ့မွာလို၊ ေလအားလုံး ကုန္ဆုံးသြားမွာလုိ အငမ္းမရ ႐ွဴ႐ႈိက္မိ၏။ ကုိယ့္ပုခံုးေပၚမွာ တင္ထားေသာ ပ၀ါေလး ေလအေ၀့မွာ လြင့္ပါသြားခဲ့ျပီ။ ကုိယ္လုိက္မဖမ္းမိ။ အင္းထဲ တစ္ေနရာမွာ ေမ်ာပါသြားပါလိမ့္မည္။ အင္းထဲ တစ္ေနရာမွာ ႐ွိေနပါလိမ့္မည္။ ဒီေနရာက ကုိယ္ထြက္သြား ရေတာ့မည္။ ဘာေၾကာင့္ထြက္သြား ခဲ့သလဲကြယ္။ ေမြးရပ္ေျမကုိ ထားခဲ့မွေတာ့ ပ၀ါေလး တစ္ထည္ကုိ မႏွေျမာမိေတာ့ပါ။

4 comments:

Anonymous said...

ေျပာင္ေျမာက္တဲ့အေရးအသား .. ေမ်ာပါသြားတယ္ ပံုရိပ္ရယ္ .. ျမန္မာျပည္မွ ပံု၇ိပ္မ်ားနဲ့ ။

pandora said...

လြမ္းသြားတယ္ ပံုရိပ္

Layma said...

ပံုရိပ္ေတြနဲ ့ ဖမ္းစားသြားတဲ့ မပံုရိပ္ေရ ... ေလးမ အရိပ္လဲမပါပါလား...

Anonymous said...

မဂ်စ္၊ မပန္ နဲ႕ မေလးမ လာဖတ္သြားလုိ႕ ေက်နပ္တယ္။ :) မေလးမက မဂ်စ္လုိ အရိပ္တင္ထား မွေပါ့။ ဒါမ် အရိပ္ဖမ္းလုိ႕ ရမွာ။