Monday 29 December 2008

ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ဘေလာက္

တေန႔သ၌ အကၽြႏု္ပ္ ပုံရိပ္သည္ ကြန္ပ်ဴတာေ႐ွ႕၌ တကုပ္ကုပ္ လုပ္ေနေလ၏။ ထိုေန႔က ေနသာ၍ ရာသီဥတုကလည္း ၾကည္လင္ ေနေသာေၾကာင့္ ပုံရိပ္သည္လည္း စိတ္လက္ ၾကည္သာလ်က္ ႐ွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ မုန္႔တီ လုပ္စား လတၱံ႔ဟူေသာ အၾကံဉာဏ္ ျဖစ္ျပီး သကာလ ေရေႏြးအုိးတစ္အုိး မီးဖုိေပၚ ေကာက္တည္လ်က္ မုန္႔ဖတ္ေျခာက္မ်ားကုိ ထည့္ထား လုိက္ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဗုိက္မဆာေသးပါဘူး ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မုန္႔ဖတ္မ်ားကုိ ျပဳတ္ထားဆဲ ကာလ၀ယ္ ကြန္ပ်ဴတာ ေ႐ွ႕သို႔ ျပန္လာျပီး ဘေလာက္မ်ားကုိ အားႀကဳိးမာန္တက္ ႀကဳိးစားပမ္းစား အားပါးတရ စိတ္၀င္စားစြာျဖင့္ ဖတ္႐ႈလ်က္ ႐ွိသည္။

ဘေလာက္ထဲတြင္ စိတ္ပါ၀င္စားသြားသည္မွာ မည္မွ်ၾကာသည္ မသိ၊ တ႐ွဲ႐ွဲ အသံတုိ႔ ျမည္လာေသာ သကာလ၌ပင္ မီးဖုိေပၚမွ ေခါက္ဆြဲအုိးကုိ ႐ုတ္ခ်ည္း သတိရေလေတာ့သည္။ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ ေခါက္ဆဲြအုိးသည္ ခပ္ျဖဴျဖဴ အျမႇဳပ္တုိ႔ တေ၀ေ၀ႏွင့္ ႐ွိေနေခ်ေတာ့၏။ ထုိအခါမွ ပုံရိပ္သည္လည္း အလ်င္စလုိ ကမန္းကတန္း ေျပးကာ ပါးစပ္ကလည္း အျမွဳပ္္တုိ႔ကုိ မႈတ္လ်က္၊ လက္ကလည္း မီးဖုိကုိ ပိတ္ရေလေတာ့၏။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေနာက္က်သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိ႐ွိလုိက္ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ… အင္မတန္ပင္ ေအာ္ခ်င္လွေသာ fire alarm သည္အလြန္တရာမွပင္ က်ယ္ေလာင္လွစြာေသာ အသံျဖင့္ ေအာ္လ်က္ ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း။

ထုိအခါ မီးဖုိနား ေရာက္ေနေသာ ပုံရိပ္သည္လည္း အရပ္ကုိ ခုံႏွင့္ ဆက္လ်က္ fire alarm ကုိ ေျပးပိတ္ရျပန္ေလသည္။ ထုိအခါမွ၊ မပိတ္ခ်င္ ပိတ္ခ်င္ႏွင့္ alarm သည္ တခ်က္တခ်က္ ေအာ္ခ်င္လ်က္ႏွင့္ပင္ ပိတ္သြားရ႐ွာေလေတာ့သည္။

ထုိ႔ေနာက္ မီးခုိးတုိ႔ အလ်င္အျမန္ထြက္ေစရန္ အတြက္ ျပတင္းေပါက္မ်ားကုိလည္း ေျပးဖြင့္ ရျပန္ေလသည္။ ထုိခဏ၌ပင္ အျပင္မွ အလစ္ေခ်ာင္းေနေသာ ေလေအးတုိ႔သည္ အိမ္ထဲသုိ႔ အလုံးလုိက္ အရင္းလုိက္ ၀င္ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ ခ်မ္းလာေသာ ပုံရိပ္သည္လည္း ကပ္ေစးနည္းကာ ေလွ်ာ့ထားေသာ အပူေပးစက္၏ အပူခ်ိန္ကုိ ေျပးျမႇင့္ရျပန္၏။ ထုိအေတာအတြင္း၌ အေအး သက္သာေစရန္ အေႏြးထည္ တစ္ထည္ကုိလည္း ေျပးယူ၀တ္လ်က္၊ ေစာင္အပါး တစ္ထည္ကုိလည္း ဆြဲလ်က္ ကြန္ပ်ဴတာ ႐ွိရာသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ ကြန္ပ်ဴတာေ႐ွ႕၌ ဖတ္လက္စ ဘေလာက္သည္ ပြင့္ၿမဲပြင့္လ်က္။ တမုဟုတ္ခ်င္းပင္ အကၽြႏု္ပ္ ပုံရိပ္သည္လည္း ဘေလာက္တြင္ စ်ာန္ျပန္၀င္စားလ်က္ စိတ္ပါလက္ပါပင္ ဖတ္႐ႈလ်က္ ႐ွိေနေလေတာ့သည္။

ဖတ္ၿပီး ခဏအၾကာတြင္ ေခါက္ဆြဲ က်က္မက်က္ စမ္းသပ္ဖုိ႔ရန္ သတိရသြားေလ၏။ အုိးထဲမွ ေခါက္ဆြဲတုိ႔သည္ အျပဳတ္ဒဏ္ကုိ အံတုလ်က္ မာၿမဲမာဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေသာအခါ အကၽြႏု္ပ္ ပုံရိပ္သည္ အုိးထဲသုိ႔ ေရထပ္ထည့္လ်က္ မီးေအးေအးျဖင့္ ေခါက္ဆြဲဆက္လက္ ျပဳတ္ေလ၏။ ဖြင့္ထားေသာ ျပတင္းေပါက္တုိ႔ကုိလည္း လုိက္ပိတ္ရ၏။ အေႏြးေပးစက္ကုိလည္း ကပ္ေစး အပူခ်ိန္သုိ႔ ျပန္ေလွ်ာ့ရ၏။ ေနသည္လည္း အိမ္ျပင္၌ သာၿမဲသာလ်က္ ပင္တည္း။ အားလုံး ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ ျဖစ္ေသာ အခါ အကၽြႏု္ပ္သည္လည္း ပုံရိပ္ေနၿမဲ အတုိင္း ဆာေလာင္ျခင္းကုိ အံတုလ်က္၊ ေခါက္ဆြဲအုိးကုိ ေမ့ေလ်ာ့လ်က္ ဘေလာက္ကမာၻတြင္ ဆက္လက္ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေနေလေတာ့ သတည္း။

12 comments:

သက္ေဝ said...

ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကာၾကာျပဳတ္ရတာ ဘာေခါက္ဆြဲမ်ားပါလိမ့္လို ့ စဥ္းစားခန္း
၀င္ေနမိပါတယ္...။
ေခါက္ဆြဲလဲ က်က္ေရာ...
ပံုရိပ္လဲ ပိုစ့္တစ္ခု ရေရာေပါ့.. ဟုတ္လား...စာေရးေကာင္းတဲ့ ပံုရိပ္ရဲ ့ စာအသစ္ေတြကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္...

ဇနိ said...

ဘေလာက္စြဲေနတာေပါ့ေလ...
း)

nu-san said...

ပုံရိပ္ေရ.. ဘေလာ့ခ္တာလည္း ဘေလာ့ခ္ေပ့ါ.. အစားေတာ့ ပုံမွန္စားေနာ္.. အမလည္း မေန႔က ၀က္အူေခ်ာင္းျပဳတ္ထားျပီး ဘေလာ့ခ္ အဖတ္ေကာင္းလိုက္တာ.. တူးကပ္ကုန္လုိ႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ရပါေလေရာ... ၀က္အူေခ်ာင္းက လက္ေဆာင္ရထားတာ.. ရွားပါးပစၥည္းေလးမုိ႔ ႏွေျမာလုိ႔ စားမယ္လုိ႔ လုပ္လိုက္ေသးတယ္.. ေတာ္ေတာ္ကုိ မဲတူးကုန္လုိ႔ စားလုိ႔မရေတာ့ဘူး..:P အျဖစ္ကေတာ့ အဲဒီလုိ.. :D

Anonymous said...

ေနာက္ဆံုးမွာ ပံုရိပ္ ေခါက္ဆြဲ စားျဖစ္လား.. မစားျဖစ္ဘူးလား သိခ်င္တယ္..။

pandora said...

ကိုရီးယားေခါက္ဆြဲျဖစ္မယ္။

သစ္နက္ဆူး said...

အံမယ္...
ေခါက္ဆြဲျပဳတ္တာက ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းလိုလို
မင္းသိခၤလိုလိုနဲ ့လုပ္ေနေတာ့...
တူးျပီေပါ့...။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မသက္ေ၀ မုန္႕တီ လုပ္တဲ့ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ပါ။ နန္းလုံးၾကီးေတာ့ ျပဳတ္ရတာ နည္းနည္း ၾကာပါတယ္။ လာဖတ္တာ ေက်းဇူး။
မ/ကုိဇနိ စြဲတာေတာ့ ၾကာျပီ။
မႏုစံ ႏွေျမာ စရာ။ ပုံရိပ္ဆုိလည္း မရရေအာင္ စားမွာပဲ။
မေလးမ စားျဖစ္တယ္ သိလား။ မုန္႕တီသုပ္ ေကာင္းမွေကာင္း။
မပန္ရယ္ အထင္မေသးပါနဲ႕။ ကုိရီးယား ေခါက္ဆြဲ တင္မဟုတ္ပါဘူး။ ငွဲငွဲ။
ဟုတ္တယ္ ကုိဆူး အတုခိုးျပီး ခပ္ေနာက္ေနာက္ေလး ေရးၾကည့္တာ၊ ေခါက္ဆြဲအုိး ေ၀တာကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့..။

ေရႊဂ်မ္း said...

ေခါက္ဆြဲက်က္ေတာ့လည္း ဘေလာက္ဖတ္ရင္း စားတာပဲလား း)

Anonymous said...

ဟုိက္ တယ္သိပါလား ဘယ္လုိလုပ္သိလဲ မဂ်မ္း ဟဲဟဲ။

P.Ti said...

အေဆြေတာ္ ပံုရိပ္တို႔က ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စား ဘေလာ့ဖတ္ပါအံုးမည္။ အကၽြႏ္ုပ္သည္ကား ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္း အျဖစ္နဲ႔ ဘေလာ့ဖတ္ကာ၊ အင္မတိအင္မတန္ ဆာေလာင္လွလြန္းမွသာ ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခ်ပ္ ကို စႏိုးေထာပတ္သုတ္ ကာကာဆိုင္မွမဟုတ္ေတာ့ ကာဖီနဲ႔ ေလြးပါေတာ့သည္။

:P

Anonymous said...

အေဆြေတာ္ ပီတိ ကာဖီရည္ႏွင့္ ေပါင္မုန္႔ မစားလုိပါက ခ်င္ကာပူတြင္ ခ်ားခ်ရာမ်ား ေပါကေပါပါဘိႏွင့္။ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ညည္းညဴ ေနရပါသနည္း။ :p

တန္ခူး said...

မုန္ ့တီကမာ ဘေလာ့ရင္းၾကာ
မုန္ ့တီလဲကုန္ ဘေလာ့လဲစံု
ပံုရိပ္ရဲ့ ဘေလာ့မုန္ ့တီက စားေကာင္းမယ့္ပံုပဲ... ပံုေလးေတာ့မတင္ဘူး…
ေပ်ာ္ရြွင္ခ်မ္းေျမ့ဘြယ္နွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစညီမေရ…