Sunday 29 March 2009

ဆားခ်က္ျခင္း

တေန႔က ကုိနတ္ဆုိးရဲ႕ ဘေလာက္မွာ ဘေလာက္ေရးျခင္း အေၾကာင္းေလးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေလးပါ။ မွတ္ခ်က္ရွည္ႀကီး ဆုိပါေတာ့။ သူ႔ပုိ႔စ္မွာ အရွည္ႀကီး မေရးခ်င္တာေရာ၊ ဆားခ်က္ခ်င္တာေရာေၾကာင့္ ပုိ႔စ္အေနနဲ႔ တင္လုိက္တယ္။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာေလးေတြပါပဲ။ ထူးထူးေထြေထြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ဘေလာက္စေရးျဖစ္တာ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကပါ။ သူမ်ားေရးတဲ့ စာေတြ ဖတ္ရင္း၊ ျမန္မာစာကုိ လြမ္းရင္း၊ စာေရးတာကုိ ၀ါသနာ ပါရင္းကေန ဘေလာက္ေရးဖုိ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ကေတာ့ ဘေလာက္ေရးျခင္း ဆုိတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တခုကုိ လုပ္ရသလုိပါပဲ။ အဲဒါကေတာ့ စာေရးျခင္းေပါ့။

အရင္တုန္းက စာတုိေပစေလးေတြ ေရးဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အဖတ္တင္ မက်န္ရစ္ပါဘူး။ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဖတ္မယ့္သူ မရွိလုိ႔ ေကာင္းေကာင္း မေရးျဖစ္တာရယ္၊ ေကာင္းေကာင္း မေရးျဖစ္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ၿပီး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေခ်ာင္ထုိးထား ျဖစ္လုိက္တာရယ္ ေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မေရးခ်င္တဲ့ အခါလည္း ေရးေနရင္း တန္းလန္းကေန တပုိင္းတစ ပစ္ထားလုိက္တာပါပဲ။ အဲဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္မမွာ စာပုိင္းစာစေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ေရးျဖစ္တာက လက္ခ်ဳိးေရရင္ လက္တစ္ဖက္ေတာင္ ျပည့္မယ္ မထင္ပါဘူး။

တုိတုိေျပာရရင္ ဒီစိတ္ကူးပုံရိပ္ဆုိတဲ့ ဘေလာက္ကုိ စေရးျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ကူးမွာ ထင္လာတဲ့ ပုံရိပ္ေတြကုိ ထင္ဟပ္ေစေသာ ေနရာဆုိတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ေပါ့။ စေရးေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့ ေရးၿပီးသားရွိတဲ့ စာေလးတခ်ဳိ႕နဲ႔ စျဖစ္ပါတယ္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ဖတ္မယ့္သူ မရွိခဲ့တဲ့စာေလးေတြကုိ ဖတ္ၾက မွတ္ခ်က္ေတြ ေရးၾကေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ စာေရးဖုိ႔ ပုိၿပီး အားထုတ္ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္က ေသခ်ာ မစဥ္းစား၊ အားစုိက္ မထုတ္ခဲ့တာ အခုေတာ့ ေသခ်ာ အခ်ိန္ေပးၿပီး ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရးလုိက္၊ မွတ္ခ်က္ေတြ ရလုိက္နဲ႔ ဆုိေတာ့ ေရးရတာလည္း ပုိအားရွိလာပါတယ္။ တကယ္စခဲ့တုန္းကေတာ့ မွတ္ခ်က္နည္းနည္း၊ လာဖတ္သူ နည္းနည္းနဲ႔ပဲ စခဲ့တာပါ။ (ခုထိလည္း တျခားဘေလာက္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ နည္းပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိ အျမဲ အားေပးေနတဲ့ ပင္တုိင္ ပရိတ္သတ္ ရွိေနလို႔ ေက်နပ္ေနပါတယ္။ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။) မေရးဖူးတဲ့ ပုံစံတခ်ဳိ႕လည္း ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရးမယ္လုိ႔ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ေဘးထြက္ ေကာင္းက်ဳိးတခုကေတာ့ ျမန္မာစာကုိ ပုိၿပီးႏိုင္ႏုိင္နင္းနင္း ေရးႏုိင္လာတာပါပဲ။ အေရးအသား အမ်ားႀကီး တုိးတက္လာတယ္ရယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းက ျမန္မာစာ စာလုံးေပါင္းတခုကို ႏွစ္စကၠန္႔ေလာက္ စဥ္းစားရတာ အခုေတာ့ သိပ္မစဥ္းစား ရေတာ့ဘူး။ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျမန္မာလုိ ေျပာေနေပမယ့္ ပ်င္းတာနဲ႔ ျမန္မာလုိက သိပ္မေရးျဖစ္ သေလာက္ပါပဲ။

ေနာက္ေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း တခုကေတာ့ အဂၤလိပ္စာကုိ ၿငီးေငြ႔ျခင္းပါပဲ။ ကုိယ့္ဘာသာစကား မဟုတ္တဲ့ အတြက္ အားထုတ္မႈ တခုနဲ႔ ဖတ္ေနရသလုိပဲ။ အဂၤလိပ္စကားသုံး ႏုိင္ငံမွာ ေနေနသေရြ႕ေတာ့ တုိးတက္ရာ တုိးတက္ေၾကာင္း အတြက္ ဖတ္ေနမွတ္ေနရဦးမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း တခါတေလ ျမန္မာစာ သိပ္ဖတ္၊ သိပ္ေရးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘေလာက္လုပ္ျဖစ္ေတာ့ ဟန္သြားတာပဲ။

ခုေတာ့ ဘေလာက္က သူ႔ဟာနဲ႔ သူေတာ့ လည္ပတ္ေနပါၿပီ။ (ပုိ႔စ္တင္ က်ဲတတ္တာေလး တခုပါပဲ။) ဒါကေတာ့ ေရးျခင္း အပုိင္းေပါ့။

ျမန္မာဘေလာက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလည္း လုိက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစာငတ္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘေလာက္ မိတ္ေဆြေတြလည္း တုိးလာပါတယ္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အျပင္မွာ မသိၾကေပမယ့္ ဘေလာက္ေတြက အဲဒီ ဘေလာက္ဂါရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္မာစာနဲ႔ ပုိအလွမ္းနီးလာတယ္။ ျမန္မာေတြရဲ႕ အေငြ႔အသက္လည္း ပုိျပီး ခံစားရပါတယ္။ စာေရးေနသူ တေယာက္ဆုိတဲ့ ျဖစ္တည္ျခင္းကုိလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔ မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ဘူး။ (စာေရးသူလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ညႊန္းျခင္း မဟုတ္ပါ။) ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ ဘေလာက္ေရးျခင္း ဖတ္ျခင္းကုိ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စြန္႔ျဖစ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အရမ္းႀကီး ေျပာင္းလဲသြားရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေလ။

အဲ… ေျပာစရာရွိတာကေတာ့ ဘေလာက္ဂါတုိင္း သတိထားမိၾကတဲ့ အခ်ိန္… အခ်ိန္ပဲ။ ဘေလာက္ေရးျခင္း ဖတ္ျခင္းက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ၀ါးမ်ဳိသြားသတဲ့။ လုပ္စရာရွိတဲ့ အလုပ္တခ်ဳိ႕၊ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္တခ်ဳိ႕ မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ အိမ္အလုပ္လည္း ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး တဲ့။ (ဖတ္ဖူး ၾကားဖူးတာပဲ ေနာ္။)

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ ဘေလာက္ေရးခ်င္တဲ့ဘက္က ဆင္ေျခေလး ေပးၾကည့္ပါဦးမယ္။ ဘ၀နဲ႔ ခ်ီၿပီး ေျပာရရင္ (အဲ… လုပ္ေတာ့မယ္…) ဘ၀ဆုိတာ လုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ထုိက္တာေတြခ်ည္း လုပ္ေနဖုိ႔လားလုိ႔ ေမးမိတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေလးလည္း လုပ္ရဦးမွာေပါ့လုိ႔ ဆင္ေျခတက္ခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ဲက်ဲနဲ႔ မွန္မွန္ေရးျဖစ္ေနမယ္ ထင္တာပါပဲေလ။

18 comments:

Nu Thwe said...

ေရးခ်င္စိတ္ ရွိေနသမွ် ေရးသာ ေရးပါ။ ျဖစ္တည္မႈကို ဖက္တြယ္မိတာ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး း)

ATN said...

အားလံုးအတူတူပါပဲဗ်ာ... ေရးခ်င္ေနသမွ် ေရးႏိုင္ေနသမွ်ေရးျပီး မေရးႏိုင္ေသးရင္လည္း နားနားျပီး ဘေလာ့ေပါ့... အားလံုးကနားလည္ၾကပါတယ္... း)

JuneOne said...

ေရးတာေလးေတြ အကုန္ဖတ္လို႔ေကာင္းလို႔ အားက်ေနတာ။

pandora said...

က်ဲေပမယ့္ ေရးသမွ်ေလးေတြကို အရည္အေသြးေကာင္းေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ဂရုတစိုက္ေရးတတ္တဲ့ ပံုရိပ္ကို အၿမဲအားေပးေနတယ္ေနာ္။

မဇနိ said...

ေဒၚပံုရိပ္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ အခ်ိန္ပိုတဲ့အခါ ေရးပါ။ အားေပးေနမယ္ေနာ္။ ဖတ္လို႔ေကာင္းတာေလးေတြခ်ည္းပါ။

nu-san said...

ပုံရိပ္ေရ.. အဆင္ေျပသလုိ အခ်ိန္ရသလုိ Blog ရတာကုိ နားလည္ပါတယ္.. ပုံရိပ္က စာေရးေကာင္းလုိ႔ အျမဲအားေပးေနမွာပါ... :)

မဆုမြန္ said...

ဟုတ္တယ္ကြယ့္
အလုပ္မွာ စိတ္ပင္ပမ္းတဲ့အခ်ိန္ လူမူေရး စီးပြားေရး နုိင္ငံေရး ဘာေရး ညာေရးေတြဆိုမွာ စိတ္ႏြမ္းတဲ့အခ်ိန္ ဘေလာ့ေလးကို ဖြင့္ျပီး ရွိရွိသမ် အပူေတြ အကုန္ အန္ခ်မိတယ္ သူပဲ မညီးမညဴ ဒဏ္ခံေပးတယ္ ကၽြန္မကေတာ့ ဘေလာ့ေလးကို ကၽြန္မ ဘ၀ရဲ့ အစစ္မွန္ဆံုး လက္တြဲေဖာ္ ရဲေဘာ္ေလးလို႕ ခံယူထားတယ္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြေရာ နွလံုးသားေတြေရာ နာက်င္ရတဲ့တုိင္ေအာင္ ဆက္ေရးပါလို႕...

Moe Cho Thinn said...

စာေရး၀ါသနာပါလို႔ ေရးခ်င္တာေလးေတြ ေရးေနရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနတတ္တာ မဟုတ္လား။ ပုံရိပ္ေလး ေျပာပုံဆို ျမန္မာစာေတာင္ အေတာ္အေရးသြက္ေနၿပီ ဆိုေတာ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေရးတဲ႔အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ အေတာ္ရေနပါၿပီ။
စာေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ရလို႔ ပို႔စ္တင္တာ ၾကာပင္ ၾကာေသာ္လည္း ေစာင္႔ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္ေလ။ အျမဲ အားေပးေနပါတယ္။

Welcome said...

ဘေလာဂ့္ဖတ္တာ၊ ဘေလာဂ့္ ေရးတာလည္း ေဆးစဲြသလုိ ပါပဲ။ မဖတ္ျဖစ္ မေရးျဖစ္ရင္ တစ္ခုခုလုိေနသလုိ ခံစားမိပါတယ္။ နက္မေကာင္းလုိ႔ အိမ္ေပါက္ေစ့ လုိက္မႏႈတ္ဆက္ ႏုိင္ရင္လည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနရလုိ႔ ေက်နပ္ပါတယ္။ အစ္မလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ blogging ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ...

ေလးစားလ်က္

(ေတးမြန္) said...

ဟဲ..ဟဲ..
..ဟဲ..ဟဲ ပါပဲဗ်ာ..
မတ္လက ေလွ်ာက္မလည္ဘူးလို႔ ေတြးထားလို႔.. ဒီေန႔မွ ေရာက္လာတယ္.. ေရးပါ..
ကၽြန္ေတာ္က အခ်ိန္ၿဖဳန္းတာမ်ားလို႔ ကိုယ္ဟာကိုယ္ထိန္းသိမ္းၾကည့္တာပါ။ ပံုရိတ္ေၿပာတာလည္း မွန္တာပဲ။ ပံုရိတ္စာေတြလည္းဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။

ကလိုေစးထူး said...

က်ေနာ္လဲ အားေပးေနတာပဲဗ်ိဳ႔။ :)

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မႏုသြဲ႔ အေဖာ္ရလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ :)

ကုိေအာင္သာငယ္ ေမာတဲ့ အခါ နားနားၿပီး ဘေလာ့ပါ့မယ္ :D။

မေက်ာ့ (နာမည္ သိသြားၿပီ)၊ မပန္၊ မနိနဲ႔ မႏုစံေရ အဲဂလုိ မ်ားမ်ား ေျမွာက္ေပးပါ။ :D ေနာက္တာပါ။ အားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

မဆုမြန္ ေျပာတာ ဟုတ္ပါတယ္။ ကုိယ္စဥ္းစားမိတဲ့ အေၾကာင္းေတြကုိ ေ၀မွ်ဖုိ႔ ေနရာေပါ့။

မခ်ဳိသင္းေရ ေရးရတာနဲ႔ တင္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာတခုက ဘေလာက္မွာ ခ်က္ခ်င္း စာဖတ္သူရဲ႕ တုံျပန္ခ်က္ ရတယ္။

ကုိ၀င္းေဇာ္ ဟုတ္တယ္ ေန႔တုိင္းနီးပါး ဘေလာက္ဖတ္ရမွ။

ကုိနတ္ဆုိးက စည္းကမ္းႀကီးတာကုိး။ အာပတ္လြတ္ ဧပရယ္လမွာမွ ေရာက္လာတာေပါ့။ ဟဲဟဲ။

ကုိေစးထူး ေက်းဇူးပါ။ အားေပးတဲ့ လူေတြ ရွိလုိ႔သာ ပုိေရးျဖစ္ပါတယ္။

sonata-cantata said...

ပံုရိပ္ေရ
တူတူပဲ တူတူပဲ
ေလးနက္စြာျဖင့္ ႏွစ္ခါထပ္ေျပာသြားသည္။

သက္ေဝ said...

ပံုရိပ္ေရ
ကိုယ္ ဝါသနာပါတာေလး လုပ္ရတာမို႕ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္ေလ... အခိ်န္ရသေလာက္၊ ေရးႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ေရးၾကတာေပါ့ေနာ္...

Anonymous said...

မေလး အျမဲေရာက္ပါတယ္... ဟိုးလြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂နွစ္ေလာက္ထဲက ပုံရိပ္ရဲ႕ ေရးဟန္ကိုၾကိဳက္ခဲ႕လို႕ အျမဲအားေပးတာ ဆက္လဲဖတ္ေနဦးမွာပါ.. နားနားေရးပါ... မေလးလဲ တပတ္တခါေတာင္ မနည္းတင္ေနရတယ္..

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မသီတာ/ကုိဧရာ အားလုံးက တူတူပဲ ထင္တယ္ ေနာ္။

မသက္ေ၀လည္း ဆက္ေရးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ဟုတ္တယ္ မေလးေရ။ ပုံရိပ္ေတာ့ တစ္လတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနလား မသိဘူး။

တန္ခူး said...

ပုံရိပ္ေရ… ဒီပေလာင္မေလး ေတာင္တက္ေနွးေပမယ့္ လဘက္ေလးက အလြန္ေကာင္းေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္သာ ေစာင့္စားတာေပါ့… ေရးဟန္ေလးေတြ တင္ျပပံုေလးေတြ အျမဲဆန္းသစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတတ္တဲ့ ပံုရိပ္ရဲ့ စိတ္ကူးပံုရိပ္ေလးက အစဥ္သစ္လြင္လွပေနပါတယ္…

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မတန္ခူးေရ ဒီလက္ဖက္က ဆုိးေဆးမပါဘူးေနာ္။ စတာပါ။ အျမဲေစာင့္စား အဲေလ ေစာင့္ဖတ္တဲ့ အစ္မတုိ႔လုိ ဘေလာက္ေရးေဖာ္ေတြ ရွိတာ ေက်းဇူး တင္မိတယ္။