ဘုိင္လက္ေဆာင္

အမ်ားသူငါ ဗာလင္တုိင္းၾကတဲ့ ေန႔မွာ ပုံရိပ္လည္း အားက်မခံ လက္ေဆာင္ ေတာင္းပါတယ္။ ပုံရိပ္ေတာင္းတာ ကဗ်ာလက္ေဆာင္ပါ။ အစကေတာ့ စပ္လုိ႔ မရဘူးတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ဆက္ရစ္ေတာ့ ေနာက္ဆုံး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ရလာပါတယ္။ (ငွဲငွဲ) ကဗ်ာနာမည္ကုိေတာ့ ပုံရိပ္ပဲ ေရြးေပးလုိက္ပါတယ္။ ကဗ်ာကေတာ့ သူ႔ကဗ်ာပါ။ ခံစားၾကည့္ၾကပါဦး။

ပုံေရ …

ဗယ္လင္တိုင္းေဒးတဲ့၊
အမ်ားသူငါ ဟိုဟာ ဒီဟာေရးၾကေတာ့
အေတြးေတြ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေကာက္ေရးလိုက္တယ္။

ေရးမယ့္သာေရး
ဗယ္လင္တိုင္းေဒးဆိုတာ
ဘာညာေသခ်ာမသိ၊
အင္း … ဂူဂယ္လ္မယ္ ႐ွာၾကည့္ဦးမွ။

ကဲ … ေတြ႕ပါၿပီဗ်ာ၊
ဟုမ္းမ္ေပ့ခ်္မွာပါ ရဲရဲတြတ္၊
ဘယ္သြားသြား မလြတ္ပါလား။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုရဲ႕
ဗဟုသုတဘဏ္ႀကီး
၀ီကီပီးဒီးယားက ေျပာတယ္၊
ဗယ္လင္တိုင္းေဒးရဲ႕
ေ႐ွးကနဦးအစ
ေပဂန္ေတြကပါတဲ့။
ေနာက္က်ေတာ့ တမ်ိဳးျဖစ္
ခရစ္ယာန္ဇာတ္ သြတ္သြင္းသတဲ့။

က်င္းပစအခါ၀ယ္
ဗယ္လင္တိုင္းေဒးဆိုတာ
႐ုပ္လက္ေဆာင္ သက္သက္ေပးတဲ့
ေစ်း၀ယ္ရက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။

အမႉးျပဳတဲ့ သူေတာ္စင္
စိန္႔ဗယ္လင္တိုင္းဟာလည္း
ကြန္႐ွဴမာရစ္ဇင္ရဲ႕
စီးေတာ္ယာဥ္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။

ယံုၾကည္ခ်က္ကို
အသက္နဲ႔လဲတဲ့
သူေတာ္စင္ရဲ႕ ေသြးရဲရဲဟာ
သစ္ပင္တကာ လွဲခုတ္
စကၠဴအမိႈက္လုပ္ဖို႔
ဆင္ေျခတစ္ခုလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။

ပုံေရ…

လူတကာနဲ႔ ကန္႕လန္႔တိုက္
ေခ်ာကလက္ မႀကိဳက္လို႔ ကိုယ္မေျပာပါ။

လူတကာေမႊးခ်င္တဲ့
ႏွင္းဆီပန္းကေလးလည္း
မင္းဆီ လွမ္းေပးခ်င္ပါရဲ႕။

ဒါေပမယ့္
ရီဆက္႐ွင္း … တဲ့။

စီးပြားကလည္းက်
အနီးအနားလည္း မေနရတဲ့ အခါ
အကာေတြပယ္လို႔
အႏွစ္ကိုပဲ သယ္ေဆာင္ေပးမယ့္
စကားေလး တစ္ခြန္းကို
လြမ္းလြမ္းနဲ႔ပဲ ေျပာလိုက္မယ္၊
မင္းကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္။

(ကုိပံုရိပ္)