Saturday 30 June 2007

ညတမး္ခ်င္း

Paint နဲ႕ ပုံေတြဆြဲတဲ့ မပန္ကုိ အားက်လုိ႕။ ၾကြက္ကေလးကုိ အျမီးဆြဲျပီး ဆြဲထားတာ။

တိတ္ဆိတ္္တဲ့
ေကာင္းကင္ေအာက္
ငါတေယာက္တည္း။

ၾကယ္ေရာင္ေတြ တေရးႏုိး
ၾကီးစိုးတဲ့ အိပ္မက္။

အနႏၱ စၾကာ၀ဠာ
ေရတြက္ရာ မကုန္ႏုိင္ခဲ့
ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ေ၀ခြဲမရ

ငါ ….ျမဴမႈန္ပါပဲ။

4 comments:

pandora said...

ကေလးပံုေလး ဆိုေတာ႕
တဂိုး ရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို သတိရသြားတယ္။ ဆရာႀကီးျမသန္းတင္႕ဘာသာျပန္ထားတာ..
အတိအက်ေတာ႕ မမွတ္မိေတာ႕ဘူး.. အဓိပၸာယ္ကဒီလို
အသုဘ အခန္းအနား ၿပီးေတာ႕ ကေလးကသူ႕အေဖကိုေမးတယ္
ေမေမဘယ္မွာလဲတဲ႕
အေဖကေျပာတယ္ ေကာင္းကင္ဘံုမွာတဲ႕
ညမွာ ကေလးက ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ႕ၾကည္႕ၿပီးေတာ႕
ေကာင္းကင္ဘံု ဘယ္မွာပါလိမ္႕…
ကေလးရဲ႕ လည္ပင္းမွာ ေရႊဆြဲႀကိဳး ဟီးေလးခိုလို႕
ကေလးငယ္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြဟာလည္း တလက္လက္နဲ႕တဲ႕
(မွားရင္ ျပင္ေပးပါ. မမွတ္မိေတာ႕.။ တိမ္းေရွာင္သူနဲ႕ ငွက္ေတေလကဗ်ာမ်ား ထဲက လို႕ ထင္တာပဲ)

Anonymous said...

အဲဒီ ကဗ်ာ မဖတ္ဖူးဘူး မပန္။ ေျပာျပတာ ေက်းဂ်ဴး။ `
“ကေလးရဲ႕ လည္ပင္းမွာ ေရႊဆြဲႀကိဳး ဟီးေလးခိုလို႕” အဲဒါ ဘာကုိဆုိလုိ တာလဲဟင္။

Anonymous said...

ပံုရိပ္ကလည္း ပံုပါရသား ။ ပံုေလးေရာ ကဗ်ာေလးေရာ လွတယ္ .. ေလးစားတယ္.. ပံုရိပ္ကိုေရာ.. မပန္ေရာ း)

Anonymous said...

အဟဲ အဲဒါ မနဲလက္ျငိမ္ ေအာင္ဆြဲ ရင္း ကံစြပ္ျပီး ကေလးပုံ ရသြားတာ မဂ်စ္။ အားေပးတာ ပီတိ ျဖစ္ရ ပါတယ္။ :)